به نقل از «عصر ایران»

تونی بلر (نخست وزیر اسبق انگلیس): نمی‌توان حمله روسیه به اوکراین را با حمله تحت رهبری آمریکا به عراق معادل دانست

تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۶۹۲۱۸

تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس در مصاحبه‌ای گفت، از نظرش مقایسه بین جنگ روسیه در اوکراین و حمله تحت رهبری آمریکا به عراق در زمان نخست وزیری او مردود است.

به گزارش ایسنا، تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس در مصاحبه‌ای با یک گروه از خبرگزاری‌های اروپا شامل خبرگزاری فرانسه، خبرگزاری آلمان، خبرگزاری آنسا و ای.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اف.ای اظهار کرد، نمی‌توان حمله روسیه به اوکراین را با حمله تحت رهبری آمریکا به عراق معادل دانست.

در حالی که امروز ۲۰ مارس مصادف با بیستمین سالگرد حمله آمریکا در همین تاریخ در سال ۲۰۰۳ به عراق است، تونی بلر که در زمان وقوع حمله نخست وزیر وقت انگلیس بود، گفت، نیروهای روسیه "به کشوری حمله کرده‌اند که تا آنجا که من می‌دانم دارای یک رئیس جمهور منتخب دموکراتیک بوده و هرگز یک جنگ منطقه‌ای را شروع نکرده یا مرتکب تجاوز علیه همسایگانش نشده است."

این رهبر سابق انگلیس ادامه داد: صدام از طرفی مردم خود را مورد رفتار وحشیانه قرار داد، وارد دو جنگ با نقض قوانین بین‌المللی شد و از تسلیحات شیمیایی برای کشتن ۱۲۰۰۰ نفر تنها در یک روز استفاده کرد.

تونی بلر مدعی شد: "دست کم شما می‌توانستید بگویید که ما اقدام به حذف یک دیکتاتور و تلاش برای وارد کردن دموکراسی کردیم."

تونی بلر که هم اکنون ۶۹ سال دارد اذعان کرد به اینکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه می‌تواند تلاش کند از حمله به عراق که بدون حکم شورای امنیت سازمان ملل انجام شد، برای توجیه جنگ خود استفاده کند.

بلر خاطرنشان کرد: اما شما می‌دانید، اگر او آن جنگ را بهانه قرار نداد، از بهانه دیگری استفاده کرد.

انگلیس در زمان روی کار بودن دولت تونی بلر وارد ائتلافی از کشورها تحت رهبری جورج دبلیو. بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا که در ۲۰ مارس ۲۰۰۳ به عراق حمله کردند، شد. آنها این حمله را بدون اعلام رسمی جنگ یا کسب حکم از سازمان ملل اجرا کردند.

این حمله در پی حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به نیویورک و آمریکا صورت گرفت.

مامورت آنها برای سرنگون کردن صدام خیلی زود محقق شد، اما عراق به سرعت در گرداب خشونتی فرو رفت که سالها به طول انجامید و صدها هزار نفر را به کشتن داد.

به ادعای بلر، اگر مساله عراق نقطه ضعف دولت ۱۰ ساله او باشد، فکر می‌کند نقش او در میانجی‌گری برای توافق صلح در ایرلند شمالی بزرگترین میراثش بوده است.

امضای توافقنامه صلح موسوم به توافق "جمعه خوب" در ۱۰ آوریل ۱۹۹۸، به خشونت بین ملی‌گراهای کاتولیک که به دنبال یک ایرلند متحد بودند و پروتستان‌های وفادار به بریتانیا پایان داد.

بلر با اشاره به موضوع بریگزیت گفت، مطمئن است انگلیس در سال‌های آینده دوباره به اتحادیه اروپا نخواهد پیوست.

او به این گروه از خبرگزاری‌ها گفت: "تصمیم گیری درباره اینکه بریتانیا دوباره به اتحادیه اروپا بپیوندد و چطور این کار را انجام دهد متعلق به نسل آینده خواهد بود. من فکر می‌کنم این واقعیت است."

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: نخست وزیر تحت رهبری تونی بلر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۶۹۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیپلمات صهیونیست: دنیا تغییر کرده است/ باید مشخص کنیم در کدام سمت هستیم

از زمان شروع عملیات طوفان الاقصی، شرایط منطقه ای و جهانی، شاهد تغییراتی بوده است که این تغییرات در امتداد تغییرات نظام جهانی قرار دارد.

سرویس جهان مشرق - مایکل پلیورت کارشناس مسائل اروپای شرقی، تحلیگر سیاسی، دیپلمات سابق اسرائیلی در مسکو، در گزارشی به مسئله نظم جدید جهانی و تغییرات قابل توجه در روابط اسرائیل با روسیه، همزمان با تغییرات روابط ایران و روسیه نسبت به سال‌های گذشته میپردازد. پلیورت در این گزارش می نویسد:

از زمان وقایع ۷ اکتبر، نه تنها اسرائیل، بلکه کل جهان به واقعیت جدیدی رسیده است. این واقعیت، تا حد زیادی، از فوریه ۲۰۲۲ - تقسیم جهان به بلوک های جدید - شروع به شکل گیری کرد. کشورهای غربی، اوکراین، اسرائیل، استرالیا و آرژانتین، در برابر روسیه، چین، ایران، برزیل، آفریقای جنوبی و کره شمالی. در ۱۳ اکتبر، رئیس جمهور روسیه، در جریان سفر خود به بیشکک، اولین سفر خارج از مرزهای روسیه پس از صدور حکم بازداشت بین المللی از سوی دادگاه کیفری لاهه، پوتین بیشتر سخنرانی خود را به درگیری بین اسرائیل و فلسطینیان اختصاص داد.

پرده آهنین جدیدی بر جهان فرود آمد

پوتین گفت: «اسرائیل یک حمله بی‌سابقه از سوی حماس را تجربه کرده است. غیرقابل قبول است که غزه مانند لنینگراد در جنگ جهانی دوم در محاصره باشد». وی افزود: «دلیل اصلی این رویدادها شکست سیاست آمریکا در خاورمیانه» است. از ماه اکتبر، مقامات ارشد دولت روسیه و شخص پوتین اغلب به جنگ در خاورمیانه اشاره کرده و آن را به عنوان نمونه ای از شکست "نظم آمریکا"، "شکست جهان تک قطبی" ذکر کرده اند.»

در کلام، آنها از خشونت بین طرفین ابراز تاسف می کنند، اما در واقع تنش در مناطق ما به خوبی به نفع روسیه است. چرا؟ دولت های غربی را از هم جدا می کند، توجه و منابع عظیم آن را از جبهه اوکراین منحرف می کند و معضلات دشواری را در مورد اولویت بندی جبهه ها ایجاد می کند.

در واقع دو موضوع، روابط روسیه و اسرائیل را شکل می دهد - جنگ در اوکراین و اتحاد سیاسی با ایران. هر دو یک تهدید واقعی برای امنیت ملی ما هستند. دو سال پیش، اسرائیل از ترس واکنش روسیه، به بی طرفی عملی در رابطه با جنگ در اوکراین پایبند بود. اسرائیل کمک های بشردوستانه و غیرنظامی ارائه کرد، اما تا به امروز از ارائه سیستم هایی که توسط روس ها به عنوان عبور از خط قرمز تلقی شود، خودداری کرده است.

انتظار اسرائیل نیز این بود که روس ها نیز از انتقال سلاح های قدرتمند به دشمنان ما خودداری کنند. یک مقام ارشد اسرائیلی بسیار به من گفت: "بدیهی است که ما انتظار طرفداری از اسرائیل از سوی روس ها را نداریم، اما احتمال آسیب به ما از سوی آنها بی نهایت است."

از آن زمان این موقعیت به سختی تغییر کرده است - هیچ انتظاری برای بهبود روابط وجود ندارد، بلکه تلاشی برای جلوگیری از وخامت شرایط است. برای روس ها، اسرائیل پیوست نظامی و سیاسی ایالات متحده در خاورمیانه است. نگرش نسبت به ما برگرفته از رابطه بین ابرقدرت هاست. آنچه در دو سال گذشته تغییر کرده است، روابط ایران و روسیه است - و از آن زمان به بعد فقط عمیق تر شده است.

سکوت عمیق پوتین در مورد حمله ایران به اسرائیل، حمایت از حمله ایران به اسرائیل توسط سفیر روسیه در سازمان ملل متحد و بسیج کانال های تبلیغاتی دولت روسیه علیه اسرائیل که به ادعای آنها، اسرائیل "استانداردهای دوگانه" را اعمال میکند، همه نشان می دهد که اتحاد روسیه و ایران در حال تشدید است. بخش عمده همکاری ها در حوزه نظامی و سیاسی است، اما در سال های اخیر افزایش محسوسی در روابط اقتصادی بین کشورها مشاهده نشده است.

به عقیده من، تا زمانی که جنگ در اوکراین ادامه دارد، محتمل ترین سناریو این است که وخامت روابط اسرائیل با روسیه ادامه خواهد داشت. پرده آهنین جدیدی بر جهان فرود می آید و بادهایی که در روابط بین الملل می وزد قوی‌تر از ماست. بهتر است به این ایده عادت کنیم که در آینده قابل پیش بینی هیچ نکته خوبی از بزرگترین کشور جهان برای ما وجود نخواهد داشت. تصادفی نیست که پهپادهای ایرانی هم به اوکراین و هم به اسرائیل حمله می کنند. شاید این فرصتی نیز باشد تا به خود یادآوری کنیم که می خواهیم به کدام بلوک تعلق داشته باشیم و از چه ارزش هایی نمی توانیم دست بکشیم.